Książka o Afryce – “Ludzie drogi” i 16 ciekawostek

Książka o Afryce… Czy uważasz, że pisanie książki to wyzwanie? Osobiście uważam, że tak. W szkole nikt nas nie uczy jak zbierać materiał i go przetwarzać w szerszym ujęciu. Jesteśmy przyzwyczajani do odtwarzania czegoś, co już jest. A to wielki błąd. W ten sposób cierpi nasza twórcza część mózgu – kreatywność.

Ten artykuł dotyczący powstawania książki o Afryce, pt. “Ludzie drogi”, piszę z myślą o przyszłości. Za rok, może 10 lat odtworzę go i przeczytam z uśmiechem na twarzy. Tworzę go również z myślą o osobach, które mają w swojej biblioteczce ten tytuł. Odsłaniam przed Wami kulisy powstawania książki. Kto wie, może pewne informacje tu zawarte, w połączeniu z tymi w książce pobudzą Twój mózg do kreatywnego myślenia. Może wysnujesz na ich podstawie wartościowe refleksje, które pozwolą stworzyć coś nietypowego? Kto wie.

Przed podróżą do Afryki przeczytałem książkę, pt. „Rowerem i pieszo przez Czarny Ląd” opowiadającą podróż Kazimierza Nowaka, który w latach 1931-1936 przemierzał Czarny Kontynent na rowerze i pieszo. Jest to książka o Afryce, którą polecam z czystym sumieniem.

Książka o Afryce “Ludzie drogi” 16 ciekawostek z jej powstawania

• Materiały na książkę były zbierane 4 miesiące. Tyle trwała samotna podróż hulajnogą i autostopem z północy na południe Afryki.

• Książka o Afryce była pisana przez 12 miesięcy. Do tego jeszcze doszło trochę tygodni opóźnienia w związku z wydaniem i finalnie ujrzała światło dzienne 1 października 2020 roku (premiera).

• W przedsprzedaży pierwszą osobą, która zakupiła książkę jest Pani Aleksandra z Poznania. Zajęło jej to około 30 sekund. Książka do koszyka i płatność blikiem.

• Historie bohaterów z książki “Ludzie drogi” pochodzą ze wszystkich krajów, które odwiedziłem w tej podróży: Półwysep Synaj – Egipt – Sudan – Etiopia – Kenia – Tanzania – Zambia – Botswana – RPA.

• Ze znaczącą ilością bohaterów z książki mam wciąż bardzo dobry kontakt, który regularnie staram się pielęgnować.

• Historie bohaterów opisanych w książce podczas podróży, wpłynęły na postrzeganie przez mnie Afryki, jak i szeroko pojętego świata, który nas otacza.

• Zdjęcie na okładce zostało wykonane w Etiopii w okolicy Doliny Omo. Mała łapka należy do chłopca w wieku kilku lat.

• Swoją podróż przez Afrykę pierwotnie planowałem na około 2 miesiące, a w trakcie okazało się, że to znacząco za mało i przedłużyłem do 4 miesięcy. Jak widać podróż potrafi zaskoczyć.

• Podczas spisywania kilku historii zaangażowałem się w nie emocjonalnie. Los bohaterów stał mi się bardzo bliski, m.in. cały czas nadzoruję losy bohatera z Sudanu, który rusza w nielegalną podróż lądem z Sudanu do Anglii. Trzymam kontakt z dziewczyną, która samotnie podróżowała po Afryce na rowerze i starała się w tym czasie o dziecko. Trzymam kontakt z Ojcem Eugeniuszem z Zambii, który ratuje “z piekła” młodzież z potencjałem, etc.

• Tytuł “Ludzie drogi” został wymyślony pod koniec pisania książki. Tytuł pierwotnie – roboczo brzmiał: “JAK TO DALEKO – hulajnogą i autostopem z północy na południe Afryki”. Jednak kiedy po raz pierwszy wypowiedziałem na głos: LUDZIE DROGI, poczułem dreszcz i wiedzałeme, że to te dwa słowa, których szukam.

• Okładka książki została zaprojektowana w 100% przez mnie samego. Miałem również zapędy, żeby zająć się składem i łamanie, jednak zabrakło czasu i zrobił to w sposób idealny – Filip.

• Początkowo planowałem opisać prawie wszystkie historie z drogi, jednak okazało się, że książka musiałaby liczyć z 900 stron w formie, która teraz jest. Książka o Afryce “Ludzie drogi” liczy 342 strony.

• Długo zastanawiałem się nad sensem umieszczenia fotografii w książce, ze względów finansowych. Jednak po konsultacji z kilkoma osobami postanowiłem je dodać i nie żałuję. Historie w połączeniu z fotografiami pozwalają bardziej się wczuć w całość.

• Wydanie książki “Ludzie drogi” było wyzwaniem, jednak już nie takim jak wydanie pierwszej książki “JAK TO DALEKO”. Z prostej przyczyny. Podczas tworzenia pierwszej popełniłem tak dużo błędów, że przy drugiej wiedziałem, co można poprawić i zrobić lepiej i szybciej.

• Podczas pisania “Ludzi drogi” zrozumiałem jedną ważną rzecz. Moja osoba w tej książce jest ważna, ale nie najważniejsza. Główną rolę odgrywają bohaterowie. A ja jedynie jestem przewodnikiem, który prowadzi Czytelnika od historii do historii. Przyznam, że to pewnego rodzaju przełom w mojej twórczości.

• Był moment, że zawiesiłem pisanie “Ludzi drogi”. Nie mogłem poukładać myśli, zebrać historii w chronologiczny porządek. Jednak po 2 tygodni suchoty umysłowej udało się ją przemóc i ruszyć z kopyta.

Książka “Ludzie drogi” w oczach Czytelników

Rzadko piszę komentarze. Książka dotarła wczoraj do Francji i po dobie jestem już w połowie. Nie pamietam już, żeby jakaś książka tak mnie zaabsorbowała. Po skończeniu rozdziału zastanawiam się kogo poznam dalej. Jak tylko przeczytam do końca to przekażę książkę kuzynce. Jestem przekonana, że historie z Afryki ją wciągnął i zainspirują. Ciepłe pozdrowienia z Paryża.
Czytelniczka z Francji

Zajebista! Wciągnęłam ją przez jedną noc. Teraz odczekam z miesiąc i powtarzam lekturę. Gratuluję umiejętności przełożenia przygody na słowo pisane. Ta historia babeczki z Kenii rozwala system.
Payla77

Książka przeczytana. Jest stanowczo za krótka Największą jej zaletą jest możliwość prawdziwego poznania drugiego innego niedostępnego świata. Poznania z tej niekomercyjnej strony. Książka (a raczej historia życia) jest pewnego rodzaju wykonaniem przykazania miłości, zarówno z strony uśmiechniętego podróżnika jak i ludzi którzy Tomka gościli. Co tyczy się samego druku to jest dobrze wykonana, największym jej plusem są zakładki schowane w okładkach.
Piotr

To tylko kilka z przykładowych opinii o książce, które można znaleźć na stronie. A tymczasem nie pozostaje mi nic innego, jak zaprosić Cię do przeczytania reportażu – książki podróżniczej o Afryce – “LUDZIE DROGI”.